ابرنواخترها اتم‌های کربن حیات بخش را سریع‌تر از آنچه تصور می‌شود تولید می‌کنند

ابرنواخترها اتم‌های کربن حیات بخش را سریع‌تر از آنچه تصور می‌شود تولید می‌کنند

محققان می‌گویند ابرنواخترها احتمالا اتم‌های کربن حیات بخش را سریع‌تر از آنچه تصور می‌شود تولید می‌کنند، چرا که یک ابررایانه نشان داده است که ستاره‌های در حال انفجار، تولید کربن را در اعماق خود افزایش می‌دهند.

ساینسیو – به نقل از ایسنا، دانشمندان دانشگاه ایالتی میشیگان دریافته‌اند که ستاره‌های در حال انفجار بسیار سریع‌تر از آنچه تصور می‌کردند، اتم های کربن حیات‌بخش را ایجاد می‌کنند. با این حال این کشف، رمز و راز دیگری ایجاد کرده است که می‌تواند نظریه‌های فعلی ایجاد عناصر را به چالش بکشد و به پیدایش علوم جدیدی در زمینه نجوم و همجوشی کمک کند.

کربن یکی از فراوان‌ترین عناصر روی کره زمین است که با انفجار ستاره‌های ابرنواختر در واکنش همجوشی “سه گانه آلفا” ایجاد شده است. منظور از اصطلاح “آلفا”، یک هسته اتم هلیوم است که از دو پروتون و دو نوترون تشکیل شده است. وقتی سه تا از آنها با هم ذوب شوند، کربن با مجموع شش پروتون، شش نوترون و شش الکترون به دست می‌آید.

این واکنش همجوشی بسیار ناکارآمد است، مگر اینکه چیزی به آن کمک کند. محققان با استفاده از مدل‌های توسعه یافته توسط ابر رایانه دریافتند که پروتون‌های اضافی در قسمت داخلی یک ابرنواختر می‌توانند واکنش‌های همجوشی سه گانه آلفا را تسریع کرده و ۱۰ برابر بیشتر از حد انتظار، اتم کربن تولید کنند.

این ممکن است وجود کربن اضافی موجود در جهان را توضیح دهد، اما رمز و راز دیگری را نیز ایجاد می‌کند. دانشمندان تاکنون فکر می‌کردند که این پروتون‌های اضافی مسئول ایجاد ایزوتوپ‌های سنگین‌تر روتنیوم و مولیبدن هستند که به وفور شگفت‌آوری در زمین یافت می‌شود. “لوک اف رابرتز” استاد دانشگاه میشیگان و محقق این مطالعه می‌گوید: این عناصر را در جاهای دیگری جز ابرنواخترها نمی‌بینید.

این بدان معنی است که این ایزوتوپ‌ها ممکن است به روش‌های دیگری تولید شده باشند، اما محققان از چگونگی آن اطمینان ندارند. “هندریک شاتز” محقق این مطالعه گفت: یافتن گزینه‌های جایگزین آسان نیست.

با این حال، اگرچه ممکن است این تحقیق، نظریه مورد علاقه ما را از بین ببرد، اما این یک علم جدید و جالب است. “سم آستین” مدیر این پروژه و مدیر سابق آزمایشگاه ملی ابررسانای سیکلوترون می گوید: پیشرفت وقتی حاصل می‌شود که تناقضی وجود داشته باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *