اجداد دایناسورها احتمالا بسیار کوچک بوده‌اند

اجداد دایناسورها احتمالا ‘بسیار کوچک بوده‌اند’

ساینسیو – به نقل از بی بی سی، دایناسورها غالبا به عنوان موجودات غول‌پیکر تصور می‌شوند، اما تحقیقات جدید شواهدی را تقویت می‌کند که نشان می‌دهد آنها در ابتدا کوچک بوده‌اند.

شواهد تازه مربوط به فسیلی است از حدود ۲۳۷ میلیون سال پیش که در ماداگاسکار پیدا شده بود و قدش فقط ۱۰ سانتی‌متر است.

این نمونه همچنین ممکن است به روشن شدن منشا تیره پتروسورها، خزندگان بالداری که در دوره دایناسورها بر آسمان‌ حکمرانی می‌کردند، کمک کند.

نتیجه تحقیقات مربوط به این جانور در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمده است.

کریستین کامرر، محقق موزه علوم طبیعی کارولینای شمالی در آمریکا گفت: “برداشت عمومی از دایناسورها این است که آنها موجوداتی غول‌پیکر هستند. اما این حیوان جدید که بسیار نزدیک به تیره دایناسورها و پتروسورها است، به طرز شکفت‌انگیزی کوچک است.”

این نمونه به نام کونگ‌نافون کلی یا “قاتل حشرات کوچک” در سال ۱۹۹۸ در ماداگاسکار توسط تیمی از باستان‌شناسان به سرپرستی جان فلین از موزه تاریخ طبیعی آمریکا در نیویورک پیدا شد.

دایناسورها و پتروسورها هر دو به گروه “اورنیتودیرا” تعلق دارند. با این حال ریشه آنها تقریبا ناشناخته است، به خاطر این که نمونه‌های بسیار اندکی که نزدیک به اصل و خانواده این گونه های جانوری باشد، یافت شده است.

دانشمندان تصور می‌کردند اندازه بدن در بین نخستین آرکوسورها مشابه است

کونگ‌نافون اولین حیوان فسیل کوچک شناخته‌شده‌ای نیست که به نظر می‌رسد به ریشه خانواده اورنیتودیرها نزدیک است، اما قبلاً چنین گونه‌هایی به عنوان نمونه‌هایی استثنایی در نظر گرفته می‌شدند.

به طور کلی، دانشمندان تصور می‌کردند اندازه بدن در بین نخستین آرکوسورها مشابه است؛ یعنی در میان گروه خزندگان بزرگتری که شامل پرندگان، تمساح‌ها، دایناسورهای غیر پرنده و پتروسورها و قدیمی‌ترین اورنیتودیرها می‌شوند.

اما تصور می‌شود که اندازه آنها در دایناسورها تا حد جانوری غول‌پیکر رشد کرده باشد.

دکتر کامرر گفت: “با تجزیه و تحلیل تغییرات در اندازه بدن در طول تکامل آرکوسورها، شواهد قانع‌کننده‌ای پیدا کردیم که نشان می‌دهد که در دوره‌ای اندازه بدن سلسله دایناسورها و پتروسورها به شدت کوچک شده است.”

پوشش روی دندان‌های کونگ‌نافون نشان می‌دهد که خوراک این جانور حشره بوده و تغییر به سوی این نوع تغذیه، که مربوط به اندازه کوچک بدن است، ممکن است که به بقای اورنیتودیراهای اولیه کمک کرده باشد زیرا به آنها امکان داده که جایی متفاوت از اجداد خود را که عمدتا گوشتخوار بودند، اشغال کنند.

این تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که موهای روی پوست این جانوران، از رشته‌های ساده گرفته تا پرها، که در دو شاخه خانواده یعنی دایناسورها و پتروسورها وجود داشته، ممکن است برای تنظیم درجه حرارت بدن در این جانورهای کوچک شکل گرفته باشد.

دلیل آن این است که نگه داشتن گرما در بدن‌های کوچک دشوار است و در اواسط دوره تریاس، یعنی زمانی که این جانوران کوچک می‌زیستند، شرایط آب و هوایی به شدت متغیر بود.

محققان فکر می‌کنند که تغییرات دما در روز و شب بسیار متفاوت بوده، به این ترتیب که در روزها بسیار گرم و در شب‌ها بسیار سرد بوده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *