ستاره‌شناسان طی بررسی‌های جدید خود، از کشف پنج هزارمین سیاره فراخورشیدی خبر داده‌اند.
ساینسیو – به نقل از ایسنا و نیو اطلس، کشف سیارات فراتر از منظومه شمسی ما اکنون به یک نقطه عطف بزرگ رسیده است. ستاره‌شناسان از کشف پنج هزارمین سیاره فراخورشیدی خبر داده‌اند و باور دارند که احتمالا صدها میلیارد نمونه دیگر نیز برای شناسایی باقی مانده است.
این نقطه عطف پس از تأیید گروه جدیدی متشکل از ۶۵ سیاره فراخورشیدی مشخص شد که با کمک سیگنال‌های به دست آمده از داده‌های مأموریت دوم “تلسکوپ فضایی کپلر” (Kepler Space Telescope) مورد تایید قرار گرفت و مجموع سیارات کشف‌شده تاکنون را به ۵۰۰۰ مورد رساند. در میان این گروه، منظومه جدیدی متشکل از پنج سیاره کوچک وجود دارد که به دور یک ستاره کوتوله قرمز موسوم به “K2-384” می‌چرخند. بیشتر تازه واردهای دیگر، ابرزمین‌ها و مینی‌نپتون‌ها و همچنین چند نمونه به اندازه مشتری هستند.
بیش از ۵۰۰۰ سیاره‌ای را که تاکنون کشف شده‌اند، غول‌های گازی شبیه به مشتری و زحل، غول های یخی شبیه به نپتون و اورانوس و ابرزمین‌های سنگی را شامل می‌شوند که هیچ نمونه‌ای از آنها در منظومه شمسی وجود ندارد. سیارات زمین‌سان کوچکتر، تنها بخش کوچکی از سیارات فراخورشیدی کشف‌شده را تشکیل می‌دهند.
نخستین سیاره فراخورشیدی در سال ۱۹۹۲ کشف شد. سرعت اکتشاف با پرتاب تلسکوپ فضایی کپلر در سال ۲۰۰۹ افزایش یافت که مسئول کشف بیش از دو سوم سیارات فراخورشیدی تاییدشده است. پس از آن، تلسکوپ “تس” (TESS) در سال ۲۰۱۸ پرتاب شد و هنوز مشغول کشف سیارات فراخورشیدی است.
بیشتر سیاراتی که تاکنون کشف شده‌اند، از نظر کیهانی در نزدیکی ما هستند و این نشان‌دهنده تعداد بی‌شمار سیاراتی است که می‌توانند وجود داشته باشند.
“جسی کریستینسن” (Jessie Christiansen)، سرپرست علمی آرشیو سیارات فراخورشیدی ناسا گفت: از ۵۰۰۰ سیاره فراخورشیدی شناخته‌شده، ۴۹۰۰ سیاره در فاصله چند هزار سال نوری ما قرار دارند. بدین ترتیب، ممکن است که سیارات بیشتری در کهکشان ما وجود داشته باشند که هنوز آنها را پیدا نکرده‌ایم. تعداد این سیارات می‌تواند بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیارد مورد باشد و این حیرت‌آور است.
ماموریت‌های آینده مانند “تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن” (NGRST) به جستجو کمک خواهند کرد. “تلسکوپ فضایی جیمز وب” (James Webb Space Telescope) نیز به ستاره‌شناسان کمک خواهد کرد تا سیارات شناخته‌شده را با جزئیات بیشتری توصیف کنند.
این پژوهش، در مجله “Astronomical Journal” به چاپ رسید.