کاوشگر و ماه‌نورد کوچک انگلیس که “آساگومو”(Asagumo) نام دارد، توسط متخصصان رباتیک شرکت مستقر در لندن موسوم به “اسپیس‌بیت”(Spacebit) طراحی شده و قرار است در سال ۲۰۲۱ به کره ماه فرستاده شود.
ساینسیو – به نقل از ایسنا، کاوشگر کوچک “آساگومو” قرار است تابستان امسال با همکاری ناسا به سطح ماه برسد.
این اولین باری است که یک کاوشگر انگلیسی به کره ماه می‌رود و مهندسان “اسپیس‌بیت” به جای چرخ در آن از چند پا بهره برده‌اند تا بتواند به خوبی و بدون مشکل از موانع و دست اندازها عبور کند و از راه‌های زیرزمینی موسوم به کانال‌ها یا لوله‌های گدازه بخزد تا ببیند آیا برای انسان قابل سکونت است یا نه.
اکنون بسیاری از کارشناسان بر این باورند که لوله‌های گدازه -محفظه‌هایی مانند تونل در صخره‌ها که میلیاردها سال پیش توسط رودخانه‌های گدازه ایجاد شده است- می‌توانند سرپناه‌های طبیعی را برای انسان در کره ماه فراهم کنند و بنابراین مکان خوبی برای راه‌اندازی اولین مستعمرات انسانی در ماه هستند.
ماه برای فضانوردان یک محیط خشن است، زیرا دما می‌تواند در شب‌ها به بیش از منفی ۱۷۰ درجه سانتیگراد برسد و سطح ماه نیز توسط اشعه خورشید و شهاب سنگ‌های کوچک بمباران می‌شود.
اگرچه بزرگترین لوله‌های گدازه در زمین تنها به عرض ۱۸ متر می‌رسند، اما در ماه می‌توانند چند ۱۰ متر عرض داشته باشند و می‌توانند مهر و موم شوند و با هوای قابل تنفس توسط انسان پر شوند.
سقف سنگی آنها نیز یک محافظ در برابر تشعشعات مضر است و دمای داخل آن تنها منفی ۲۰ تا منفی ۳۰ درجه سانتیگراد است، بنابراین می‌توان آنها را تا حد مطلوبی گرم کرد.
یک تونل کشف شده در منطقه “ماریوس هیلز” حداقل ۱۰۰۰ یارد عرض و طول دارد و می‌تواند شهرهای کوچکی را در خود جای دهد. کارشناسان می‌گویند ممکن است از زمان فعالیت آتشفشانی در ماه، یک شبکه بزرگ زیرزمینی در آن وجود داشته باشد.
“پاولو تاناسیوک” مدیر عامل شرکت “اسپیس‌بیت” می‌گوید: طراحی یک ماه‌نورد دارای پاهای عنکبوتی برای کشف مفید بودن تونل‌های گدازه برای سکونت بسیار مهم است.
وی افزود: برنامه‌هایی برای بازگشت به ماه در آینده وجود دارد و ما مجبور خواهیم بود در جای دیگری زندگی کنیم و یک گزینه می‌تواند این باشد که ورودی تونل‌های گدازه را مهر و موم کرده و از آن به عنوان پناهگاه استفاده کنیم.
وی ادامه داد: ما معتقدیم که این ماه‌نورد در بررسی این موضوع نقش مهمی ایفا خواهد کرد. این کاوشگر در ماه قدم خواهد زد، بنابراین می‌تواند در زمین‌های ناهموار حرکت کند و مناطقی را که به طور معمول نمی‌توان به آنجا رفت، کاوش کند.
وی می‌گوید: اگر بخواهید مسافت‌های طولانی را طی کنید، سوار اتوموبیل خود می‌شوید، اما اگر بخواهید از چیزی بالا بروید قطعا از پاهای خود استفاده می‌کنید. بنابراین، استفاده از پا به جای چرخ در “آساگومو” برای این نوع کاوش مناسب‌تر است.
طراحی ماه‌نوردی که بتواند روی ماه راه برود، دشوار است زیرا سطح آن در یک لایه غلیظ از غبار معروف به “رگولیت” پوشانده شده است که پاهای کاوشگر می‌تواند در آن فرو رفته و گیر کند. ضمن اینکه همانطور که فضانوردان ماموریت “آپولو” کشف کردند، گرد و غبار سطح ماه، شکاف و فضاهای خالی میان قطعات مختلف را پر می‌کند و موجب اخلال در کارایی آنها می‌شود.
“آساگومو” فقط ۳.۹ اینچ (۱۰ سانتی متر) قد دارد، بنابراین باید بتواند به خوبی روی سطح ماه حرکت کند، در غیر این صورت غرق می‌شود. برای حل این مشکل، به چهار پای شبیه به عنکبوت مجهز شده است که حرکت را برای آن آسان کنند.
این کاوشگر همچنین حامل ابزارهایی است که قادر خواهند بود میزان تابش خورشیدی را اندازه‌گیری کنند و در ماموریت‌های آینده ممکن است بتوانند منابع فلزات گرانبها و مواد معدنی را پیش‌بینی کنند.
همچنین “آساگومو” اولین کاوشگری خواهد بود که با وای-فای به فرودگر خود متصل می‌شود، بنابراین نمی‌تواند خیلی از منطقه فرود خود دور شود.
اگر اتصال “آساگومو” با فرودگر خود قطع شود، از فناوری پهپاد داخلی برخوردار است و سعی می‌کند دوباره به سمت فرودگر پرواز کند.
این ماموریت با هزینه پرتاب فقط سه میلیون پوندی می‌تواند برای شرکت‌هایی که به دنبال مکان‌هایی برای تأمین منابع ارزشمند خارج از زمین هستند، جذاب باشد.
“تاناسیوک” می گوید: ما امیدواریم که تونل‌های گدازه را در نزدیکی محل فرود پیدا کنیم، زیرا به دلیل محدودیت وای-فای نمی‌توانیم خیلی دور برویم و سیستم ما نیز دارای یک هوش مصنوعی بسیار پایه است.
وی افزود: اول از همه این یک ماموریت نمایش فناوری است، اما بدیهی است که ما سعی خواهیم کرد بهترین تلاش خود را داشته باشیم و مناطق ممکن را بررسی کنیم و شاید بتوانیم چیز جالبی پیدا کنیم. کاربردهای علمی زیادی برای این کاوشگر وجود دارد، زیرا شما می‌توانید در مورد محیط ماه اطلاعات بیشتری کسب کنید و ما می‌توانیم در آینده کشف کنیم که کدام مناطق ماه قابل استخراج است.
این کاوشگر قرار است اواخر تابستان امسال با همکاری ناسا و همراه با اولین مأموریت قمری تجاری سرویس محموله ناسا (CLPS) که پیش از برنامه “آرتمیس” ارسال می‌شوند، به ماه فرستاده شود.
محل فرود هدف “آساگومو” دره شروتر(Schröter’s Valley) در منطقه‌ای موسوم به “اقیانوس طوفان‌ها” است که مسطح، فاقد دهانه و سنگلاخ و دارای نور فراوان خورشید است.
شرکت “اسپیس‌بیت” همچنین امیدوار است که در پایان سال ۲۰۲۱ یک کاوشگر چرخ‌دار نیز به ماه ارسال کند. در مأموریت‌های آینده ممکن است “آساگومو” تا جایی که ممکن است از کاوشگر چرخ‌دار سواری بگیرد و وقتی به مناطقی رسیدند که صعب العبور بود، از آن پیاده شود و به تنهایی به مسیر ادامه دهد.
اگر این ماموریت موفقیت آمیز باشد، می‌تواند برای کشف جهان‌های دورتر مانند مریخ یا قمرهای دیگر نیز به کار گرفته شود.