در شرایط “ریزگرانش”(microgravity)، بدن انسان نشانه‌های حسی خود برای تشخیص جهات بالا و پایین را از دست می‌دهد و برای حرکت و دستکاری اشیا نیاز به تعدیل/تنظیم(adjustment) دارد. نشانه‌های بالا- پایین (Up-down cues) نشانه‌های حسی انسان هستند که به انسان در نشان دادن جهت بالا یا پایین کمک می‌کنند.
ساینسیو – به نقل از ایسنا، دانشمندان اکنون در حال بررسی وسعت میزان این تعادل در آزمایشی موسوم به “گریپ” (Grip) هستند. در آزمایش گریپ آنها به مطالعه اینکه چگونه سیستم عصبی مرکزی حرکات را کنترل می‌کند و نیرویی که فضانوردان از آن برای دستکاری اشیا با دست خود استفاده می‌کنند، می‌پردازند.
در این تصویر آزمایش گریپ توسط “مایک هاپکینز”(Mike Hopkins) فضانورد ناسا در ایستگاه فضایی بین‌المللی در حال انجام است. آزمایش گریپ ابتدا توسط “توماس پسکی”(Thomas Pesquet) فضانورد آژانس فضایی اروپا در سال ۲۰۱۶ انجام شد و سپس فضانوردانی مانند “الکساندر گرست”(Alexander در سال ۲۰۱۸ و “لوکا پارمیتانو”(Luca Parmitano) در سال ۲۰۱۹ طی مأموریت‌های “هورایزنز” و “بیاند”(Horizons and Beyond) انجام شد. “مایک هاپکینز” و “ویکتور گلاور”(Victor Glover)، فضانوردان ناسا که هم اکنون در ایستگاه فضایی بین‌المللی مستقر هستند نیز فضانوردانی هستند که قرار است این آزمایش را انجام دهند.
در طول هر جلسه، مایک و ویکتور شیئی را که به ابزار اندازه گیری مجهز شده است، بین انگشت شست دست راست و انگشت اشاره خود نگه خواهند داشت و طیف وسیعی از حرکات گفته شده را انجام می‌دهند.
قبل از انجام آزمایش در ایستگاه فضایی، آزمایش گریپ در ۲۰ عملیات پرواز سهمی شکل(parabolic flight campaigns) انجام شده است. نتایج آنها نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض ریزگرانش در کوتاه مدت باعث ایجاد تغییرات کوچکی در نحوه هماهنگی نیروهای مورد استفاده برای گرفتن یک جسم می‌شود. این آزمایشات همچنین نشان می‌دهد که مغز ما اثر گرانش زمین را حتی در صورت عدم وجود گرانش زمین، پیش‌بینی می‌کند.
نتایج این آزمایش به دانشمندان کمک می‌کند تا خطرات احتمالی که ممکن است برای فضانوردان هنگام حرکت بین محیط‌های گرانشی مختلف رخ دهد را تعیین کنند. همچنین آزمایش مذکور می‌تواند باعث بهبود طراحی رابط‌های لمسی(haptic interfaces) مورد استفاده در ماموریت‌های فضای دوردست(deep space missions) به ماه و مریخ نیز شود.