محققان از ساخت “دستگاهی تعاملی” خبر داده اند که به کاربر اجازه می‌دهد خطر ابتلا به کووید-۱۹ را در صورت حضور در اتاقی که یک فرد دیگر مبتلا در ان حضور دارد محاسبه کند.
ساینسیو – به نقل از ایسنا، مقامات بهداشت عمومی به طور دائم در طول همه گیری به ما یادآوری می‌کنند که فضای‌های باز به نسبت فضاهای سربسته ایمن‌تر هستند و خطر ابتلا به ویروس کرونا در گروه‌های کوچک‌تر مردم کمتر از گروه‌های بزرگ است. اما اکنون دستگاه جدید آنلاینی می‌تواند مشخص کند اگر کسی در خانه، مدرسه و یا محل کار شما بیمار است چقدر احتمال دارد شما نیز مبتلا شوید.
محققان موسسه فناوری ماساچوست معادله ریاضی پیچیده خود برای بررسی خطر ابتلا به ویروس کرونا در صورت آلوده بودن یک نفر در اتاق به کووید-۱۹ را به ابزاری کاربردی تبدیل کردند.
هرکسی می‌تواند با استفاده از این ابزار بفهمد چه مدت زمان ماندن در اتاقی که فردی آلوده در آن قرار دارد(بسته به اندازه اتاق) ایمن است و همچنین می‌توان براساس تعداد افراد حاضر در یک محل از یک نفر تا ۱۰۰ نفر که یکی از آنها آلوده به ویروس باشد، میزان خطر ابتلا را بررسی کرد.
به طور مثال در این ابزار می‌توان اندازه اتاق را مشخص کرد و اینکه آیا این اتاق مجهز به دستگاه تهویه هوا هست یا خیر، افراد حاضر در اتاق از چه نوع ماسکی استقاده می‌کنند و چقدر در استفاده از ماسک جدی هستند و حتی اینکه آیا این افراد با صدای بلند صحبت می‌کنند. تمام این موارد قابل لحاظ کردن در این برنامه است و همچنین به کاربران این امکان را می‌دهد که میزان خطر را هنگامی که در زمان مهمانی و مراسم‌ها از آشپزخانه به اتاق ناهارخوری و پذیرایی در رفت و آمدند بررسی کنند.
این ابزار نشان می‌دهد که اندازه یا نوع اتاق آنچنان مهم نیست بلکه افراد حاضر در اتاق و نوع ماسکی که استفاده می‌کنند و همچنین استفاده از دستگاه تهویه هوا می‌تواند میزان خطر را به طور چشم گیری کم یا زیاد کند.
محاسبه زمان امن مبتلا نشدن
در یک اتاق استاندارد با سقف 8 فوتی(2.5 متر) و دیوارهای حدودا 15 فوتی(4.5متر)، که پنجره‌ها به خاطر سرمای هوا بسته است 10 جوان در صورتیکه ماسک جراحی زده باشند می‌توانند در امنیت و بدون خطر ابتلا 2 ساعت در این اتاق مانده و صحبت کنند.
اما یک خانواده 10 نفره که شام شب کریسمس را در اتاق ناهارخوری صرف می کنند، ماسک نزده‌اند و پنجره‌ها نیز به علت هوای سرد بسته است و در میانشان افراد سالخورده نیز وجود دارد و گاهی نیز بحث بالا می‌گیرد و بلند صحبت می‌کنند بر طبق این ابزار زمان امن ماندن در این اتاق به 3 دقیقه کاهش میابد.
سازندگان این سایت آنلاین می‌گویند: این ابزار به کاربران این امکان را می‌دهد که خطر ابتلا به ویروس را با دقت و ظرافت بیشتری نسبت به راهنمایی‌های ساده و گاهی مبهم بررسی کنند و آن را برای رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی مورد استفاده قرار دهند.
محاسباتی که برای ساخت این ابزار استفاده شده توسط نویسندگان آن جان بوش و مارتین بازانت در پیش چاپ مجله medRxiv منتشر شده است.
دانشمندان دانشگاه فناوری ماساچوست MIT از جابجایی قطرات و اینکه چگونه قطرات عفونی ممکن است در فضای یک اتاق معلق شوند استفاده کردند تا خطرات این مواجهه‌ها را در یک بازه زمانی مشخص محاسبه کنند. با این حال، این ابزار در حال حاضر فقط قادر به محاسبه خطر حضور یک فرد آلوده در اتاق است و نمی‌تواند خطر حضور چند مبتلا را بررسی کند.
این برنامه برای دورهمی‌های کوچک قابل استفاده است اما در مکان‌های بزرگ‌تر مانند فروشگاه‌های مواد غذایی که دهها نفر در آن حضور دارند غیرقابل استفاده می‌شود. با این حال مردم می‌توانند تصور بهتری از تاثیر رعایت پروتکل‌ها در خانه داشته باشند. به طور مثال در یک اتاق نشیمن 400 فوت مربع(37 متر مربع) اگر 5 فرد جوان همگی از ماسک N95 استفاده کنند می‌توانند برای 35 دقیقه بدون خطر حضور داشته باشند. اما اگر فقط نصف این زمان ماسک را زیر چانه‌شان قرار دهند زمان بی خطر بودن اتاق به 4 دقیقه کاهش پیدا خواهد کرد.
محققان می‌گویند در حالی که ویژگی‌ها و اندازه‌ی اتاق و جنبه‌های کاهش خطر مهم هستند اما رفتار انسان مهمترین تاثیر را دارد. از جمله استفاده از ماسک های با کیفیت.
محققان در مطالعات خود دو گروه را مورد بررسی قرار دادند و بررسی گسترده ای بر روی نقش‌شان در شیوع بیماری انجام داده‌اند: مدارس و مراکز مراقبت از افراد ناتوان.
محققان دریافتند در یک کلاس معمولی ایالات متحده با 19 دانش آموز و یک معلم، که بدون ماسک هستند زمان مورد انتظار برای اولین انتقال پس از ورود فرد آلوده به کلاس 2 تا 3 ساعت هنگامی که تهویه کلاس طبیعی باشد خواهد بود و اگر در کلاس از دستگاه تهویه مکانیکی استفاده شود این زمان به 18 ساعت می‌رسد.
آنها اضافه می‌کنند با افزایش تهویه و استفاده صحیح از ماسک، این بازه زمانی می‌تواند به چندین هفته افزایش یابد و بنابراین از زمان بهبودی فرد مبتلا به کووید-19 نیز فراتر رود.
محققان هشدار دادند فعالیت‌های فیزیکی طولانی مدت، صحبت کردن همزمان چندین نفر و یا آواز خواندن به ترتیب می‌تواند باعث کاهش هرچه بیشتر این بازه‌ی زمانی امن شود.
با این حال، این خبرهای خوب برای کلاس‌های درس قابل تعمیم به مراکز مراقبت نیست بلکه نتیجه این بررسی‌ها زنگ خطری برای مراکز مراقبت طولانی مدت است.
آنها می‌گویند که سه سالمند هر یک با 80 فوت مربع(7متر مربع) فضا در یک اتاق با پنجره‌های باز در صورت رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی 2 متر(6 فوت) فقط به مدت سه دقیقه ایمن هستند. طبق یک بررسی، در صورت آلودگی یک نفر، حداکثر زمانی که می‌توان در این فضا بدون خطر ابتلا ماند فقط 17 دقیقه است.
محققان می‌گویند این مثال بینشی در مورد شیوع ویرانگر بیماری همه‌گیر کویید-19 در افراد مسن به ما می‌دهد. علاوه بر این بر لزوم به حداقل رساندن فضای‌های سربسته‌ی مشترک، تهویه هوای مناسب و خروج یک طرفه هوا به سمت خارج و زدن ماسک تاکید می کند.